ZIELONO MI TU

WITAJCIE SERDECZNIE NA MOIM BLOGU ZIELONO MI TU

niedziela, 23 czerwca 2013

Focaccia

Ostatnie upalne dni przyniosły wspomnienie letnich wakacji we Włoszech.

SYCYLIA- widok od strony Taorminy

Dziś więc idąc śladem tych wspomnień podzielę się z Wami przepisem na chlebek focaccia - rodzaj drożdżowego pieczywa, które we Włoszech jest tak samo popularne, jak pizza. Nawet jest do ciasta na pizze trochę podobne w smaku i wyglądzie. Jednak nie sądźcie, że kuchnia włoska to tylko pizza, bo dzięki dużemu zróżnicowaniu klimatycznemu i geograficznemu, kuchnia ta jest bardzo różnorodna. Włosi, jak wiadomo słyną z zamiłowania do jedzenia, ale też do gotowania. To wszystko razem sprawia, że kuchnia włoska nie ma sobie równych.Niezwykle ciekawa jest też historia kuchni włoskiej, dlatego przy każdym przepisie postaram się podzielić różnymi ciekawostkami na jej temat.

Swoją przygodę z kuchnią włoską zaczynałam od najprostszych potraw, aż do bardziej wyrafinowanych. Na blogu zacznę jednak od najprostszych przepisów.

Focaccia ma  znacznie dłuższą historię niż pizza . Jedli ją ponoć już Etruskowie i starożytni Rzymianie. Nazywała się wówczas panis focacius. Był to rodzaj płaskiego placka, wypiekanego bezpośrednio w kamiennym piecu.
Jest wiele odmian focacci, w zależności od regionu Włoch, a głównie kojarzy się kuchnią liguryjską.
Podaję się go do większości dań, również zup, sałatek  oraz przystawek. Macza się go z sosami. Świetnie smakuje maczany w sosie z oliwy i octu balsamicznego.

Najlepszą focaccia jadłam na Sycylii. Była bardziej płaska, z solą, rozmarynem i czosnkiem. Mniam, pychotka:-)

Przekonałam się, że focaccia świetnie pasuje również do dań z grilla i lekko podpieczona na grillu również jest przepyszna.Wczoraj upiekłam ją na naszą coroczną sąsiedzką imprezę z okazji Nocy Świętojańskiej.
Przy okazji wspomnę, że Włosi również obchodzą swoją Noc Kupały. 
Warto się wybrać do Toskanii w okolicach 24 czerwca  np.do Florencji, wtedy gdy Włosi hucznie świętują noc świętojańską . Jan Chrzciciel jest patronem Florencji i w tym dniu w mieście odbywa się wielka fiesta, której towarzyszy wiele interesujących imprez kulturalnych, a także o charakterze religijnym.
Pozostanę jednak przy wątku świeckim i wspomnę, że warto wtedy być w okolicach Arno z widokiem na Piazzale Michelangelo, pod którym odbywa się imponujący pokaz sztucznych ogni. Z kolei na  placu przy kościele Santa Croce na specjalnie przygotowanym boisku z piasku odbywa się niezwykle barwne widowisko pod nazwą "calcio in costume". Możecie zobaczyć wtedy rozgrywki antycznego futbolu, podczas których bój ze sobą rozgrywają drużyny składające się z przedstawicieli 4 dzielnic miasta: Santa Croce, San Giovanni, San Spirito, Santa Maria Novella, przebranych w stroje historyczne.  Największe atrakcje czekają w dniu finału tych rozgrywek, które mają miejsce w niedzielę po uroczystościach z okazji św. Jana Chrzciciela, wtedy gdy meczom towarzyszy barwna parada, a miasto zamienia się w wielką uliczną fiestę. Jednak są to dni, kiedy we Florencji jest jeszcze bardziej tłoczno.
Z świętem tym związane są również ciekawe potrawy i nalewki, o których napiszę w innym poście.

Wracając jednak do dzisiejszego tematu, przedstawiam przepis, który najbardziej przypadł mi do gustu.Będzie to focaccia z ziarnami i grubo zmieloną solą morską.Ciasto można upiec na blasze, po upieczeniu nie powinno być wyższe niż 3 cm.

 

 


FOCACCIA


Składniki:

  • 600 g mąki pszennej ( w naszych warunkach zwykła mąka typ 500 będzie ok:-)
  • 20 g świeżych drożdży
  • 1 płaska łyżka cukru
  • 1,5 łyżeczki drobnej soli morskiej ( ta część trafia bezpośrednio do ciasta)
  • ok. 450 g zimnej wody (używam wodę przegotowaną)
  • 30 g oliwy extra virgine
  • ulubione zioła: po łyżce suszonej bazylii, oregano, 1łyżeczka suszonego peperoncino
  • 1 wyciśnięty ząbek czosnku
  • po 50 g ziaren: słonecznika, siemienia lnianego, sezamu
  • gruba sól morska do posypania ciasta


Sposób wykonania:

Zaczyn:

Świeże drożdże rozkruszamy w miseczce, dodajemy łyżkę cukru, mieszamy do momentu, aż drożdże staną się półpłynne, następnie dodajemy łyżeczkę mąki i całość dokładnie mieszamy. Przykrywamy i ostawiamy do wyrośnięcia na kilkanaście minut w ciepłe miejsce.

Ciasto właściwe:

Do dzieży wsypujemy mąkę, dodajemy wyrośnięty zaczyn, następnie wszystkie ziarna i przyprawy, wyciśnięty ząbek czosnku, oliwę i wodę. Całość mieszamy mechanicznie lub ręcznie przez kilka minut. Ręczne wyrabianie focacci jest również bardzo przyjemne.Ciasto powinno być dość luźne, ale powinno odchodzić od rąk lub alternatywnie od ścianek dzieży. Formujemy płaski placek.

Dosyć dużą formę do ciasta ( ja użyłam formy 40 cm/ 28 cm), smarujemy oliwą i delikatnie obsypujemy mąką.
Przekładamy wyrobione ciasto i delikatnie ugniatając rozkładamy je równomiernie na powierzchni blachy. Powinna mieć wysokość ok. 2 cm.  Można delikatnie palcami zagnieść palcami małe wgłębienia. Ja tego nie zrobiłam, ponieważ ciasto na grilla jest nieco wyższe, niż tradycyjnie.
Powierzchnię ciasta smarujemy oliwą i posypujemy grubo zmieloną solą morską. Odkładamy przykrywając bawełnianą szmatką w ciepłe miejsce na ok. 30-40 minut do wyrośnięcia.

Wkładamy do nagrzanego piekarnika do 180 stopni Celsjusza i pieczemy na dolnym ruszcie przez ok. 40-50 minut.
Kiedy wierzch będzie pięknie zrumieniony, focaccia powinna być gotowa. Wyciągamy blachę z piekarnika i jak lekko przestygnie przekładamy na kratkę kuchenną do ostygnięcia. Można też położyć na papierze do pieczenia bezpośrednio na blacie kuchennym, ale spodem do góry, żeby ciasto mogło odparować.

Chrupiącą focaccia kroimy następnie w małe kwadraty i podajemy.



Smacznego:-)

niedziela, 2 czerwca 2013

Aromatyczne ciasto marchewkowe z bakaliami.

           Będąc w czasie ostatniego weekendu majowego w jednej ze szkółek roślin ozdobnych
w Pisarzowicach k/ Bielska Białej,  w ramach wypoczynku od "zielonych zakupów" zajrzeliśmy na kawę  do kafejki działającej przy szkółce. Łasuch ze mnie, więc skusiłam również na domowe ciasto marchewkowe. Było tak pyszne, że poprosiłam kelnerkę o przepis i dziś postanowiłam wykonać je dla swoich popołudniowych gości. Oto przepis.



Ciasto marchewkowe




Składniki:

2 szklanki drobno przetartej surowej marchewki
4 jaja
1,5 szklanki drobnego cukru
1 szklanka oleju słonecznikowego
2 szklanki mąki pszennej typ 500
1 łyżeczka proszku do pieczenia
1 łyżeczka sody
szczypta soli
garść orzechów włoskich
garść orzechów laskowych
5 fig suszonych
4 kostki gorzkiej czekolady
3 łyżki skórki pomarańczowej kandyzowanej
1 łyżeczka cynamonu
1 łyżeczka kardamonu
1 łyżeczka gałki muszkatołowej


Sposób wykonania:


  • Marchewkę przecieramy na tarce o drobnych oczkach
  • Orzechy, figi i czekoladę rozdrabniamy na dosyć drobne kawałki (najlepiej mechanicznie)
  • Jajka ubijamy z cukrem na najwyższych obrotach na gęstą masę, następnie dodajemy olej, mąkę przesianą z sodą, proszkiem do pieczenia i solą, dokładnie mieszamy
  • Do masy dodajemy przetartą marchewkę, mieszamy i stopniowo dodajemy wszystkie bakalie wraz z czekoladą, a na końcu przyprawy
  • Foremkę okrągłą z kominkiem smarujemy tłuszczem i posypujemy mąką pszenną
  • Przygotowane ciasto przelewamy do przygotowanej foremki, nagrzewamy piekarnik, wkładamy ciasto i pieczemy ok. 45-50 minut w piekarniku w temperaturze 180 stopni C
  • Po upieczeniu sprawdzamy patyczkiem czy ciasto jest dobrze wypieczone
  • Po wystudzeniu na kuchennej kratce  posypujemy przez sito cukrem pudrem.
Dodam tylko, że użyłam do wypieku silikonowej foremki.





Goście, których dziś poczęstowałam tym ciastem, prosili o dokładkę, więc albo byli bardzo głodni, albo na co bardziej liczę, po prostu tak im to ciasto smakowało.





Smacznego!